gesetteld in ons appartement

We zijn aangekomen in ons appartement en alles is uitgepakt, het is een beetje klein maar wat een geweldig uitzicht zeg !! Echt geweldig, inmiddels zijn we allebei behoorlijk moe, we gaan nog even wat boodschappen halen en dan op de bank en het proberen uit te houden tot een normale bedtijd om zo snel mogelijk in het ritme te komen wat ze hier hebben. De reis is erg voorspoedig voorlopig, in de business class wordt je extreem verwend, ze blijven drinken en eten brengen en het drie gangen diner was van de hand van Sergio Herman (die man van Ellemieke Verdoorn), wij zijn geen fan van sterren chefs hebben we besloten. Maar als je binnenkomt krijg je al drinken voor je achterste het kussen raakt en je komt echt geen chagrijnig personeel tegen hoor als je business class vliegt, super gewoon. En dan je eigen entertainment systeem voor je neus en een super de luxe stoel die nog net niet op de kop kan staan maar voor de rest kun je in ieder standje liggen wat je wilt. En de massagestand, wat een uitvinding !! Ik heb het programmaatje wel een keer of tien aangezet ;-) In zo'n grote jongen vliegen (hij is net zo groot als de Boeing 747, hij mist alleen de tweede verdieping, die typerende bult) scheelt een stuk met een klein vliegtuig hoor, je merkt overal een stuk minder van. We hadden wel zo'n scherm voor de neus waar je op kon zien hoe hoog je zat enzo, nou we vlogen 1063 kilometer per uur, we zaten op 11,5 kilometer hoogte en het was buiten -60 graden, pfffffffffffffffffffffff We waren dan ook een half uur te vroeg. Ons op laten halen door de auto ging ook heel handig alleen was de chauffeur wel een typische New Yorkse chagrijn maar bij aankomst bij het appartement kwam de conciërge naar buiten gehold met zo'n trolly om je koffers op te zetten en die was weer zeer vriendelijk en behulpzaam. Dus eigenlijk is alles wel heel soepeltjes verlopen, we kunnen niet anders zeggen. Van de Delftsblauwe huisjes die we kregen in het vliegtuig hebben we nummers 15 en 93, Bob bleek een duidelijke voorkeur te hebben. God, ik zit hier te typen en het voelt aan als in een film, constant getoeter en sirenes hoor, en dan zitten we 32 hoog ! Dat was in een notendop de dag wel, hopelijk is in het Nijmeegse ook alles soepel verlopen. We gaan boodschappen doen en op de bank want morgen wachten de Yankees op ons ! :-)